In einem kleinen Paradies

Gisteren was ik sinds lange tijd weer eens een dag in Amsterdam. Het hoofddoel was om een bezoek te brengen aan het verbouwde en opnieuw geopende Stedelijk Museum. Dit was een hernieuwde kennismaking met vertrouwde schilderijen en werk van een voor ons onbekende kunstenaar Mike Kelley. Zijn knuffeldierenkunst en films brachten de nodige glim- en grimlach op het gezicht. Het waren bijzonder prettige uurtjes in het Stedelijk.
Behalve een stadswandeling was er ook nog een subdoeltje om naar Amsterdam te reizen. Enige tijd geleden had ik in de NRC gelezen over de Duitse boekhandel Die Weisse Rose aan de Rozengracht in Amsterdam. De enige Duitse boekhandel in Nederland. Voor diegenen die mij wat beter kennen weten dat ik graag Duitse auteurs lees en dan vaak ook bij voorkeur in het Duits. De boekinkoop doe ik meestal in Duitsland of Zwitserland en bij Die Weisse Rose was ik, en dat moet ik misschien wel tot mijn schande bekennen, nog nooit geweest.
Wel, toen ik de drempel van de winkel overging leek het of ik in een klein paradijs aangekomen was. Een boekwinkel vol met boeken, vanaf de grond tot aan het plafond. Een winkel waar je niet geteisterd wordt door stapels bestellers maar een collectie. Een collectie waar je "Sie" tegen zegt om maar eens lekker te parafraseren. Ogen kwam ik te kort, tijd had ik voldoende. Mijn eega had zich in een hoekje van de winkel genesteld terwijl zij me gadesloeg bij mijn ontdekkingstocht door de winkel. Ik zag zoveel dat ik zou willen kopen maar wist ook dat ik het alemaal zou moeten dragen.
Uiteindelijk wist ik mij te beperken tot twee boeken. Onkelchen van Sherko Fatah van wie ik momenteel De dief van Bagdad in het Nederlands aan het lezen ben (Ein weisses Land is de originele titel) en Die kleine Stadt van Heinrich Mann.
Ich bin ein glücklicher Mensch!

A & R Loodgieter- en Onderhoudsbedrijf uit Rotterdam belazert de kluit

Op kerstavond, 24 december, werden wij geconfronteerd met een verstopping van onze keukenafvoer.

Wij belden een loodgietersbedrijf via het telefoonnummer 040- 7112573 en kregen contact met de loodgietercentrale waar wij onze klacht doorgaven en graag geholpen wilden worden.
Hier vernamen wij dat er tussen 21.00 en 21.30 iemand zou komen.
Onze verbazing was groot dat er geen Eindhovens bedrijf maar mensen van A en R Loodgieterbedrijf uit Rotterdam voor mijn deur stonden.

Nog groter was mijn verbazing dat er tevoren al werd gezegd wat het tarief zou zijn en dat er contant moest worden afgerekend en dat er geef factuur gestuurd zou worden. Er was op dat moment nog geen werkzaamheid verricht behalve het kijken in de kruipruimte. Ook nog geen idee wat de oorzaak van ons probleem was.

U, lezer, begrijpt dat wij ons voor het blok gezet voelden en gezien het probleem akkoord moesten gaan met een arbeidsloon per uur van €188 en €95 aan voorrijkosten plus daarbij de BTW ter hoogte van € 39,43, met als totaal € 342,43. Van tevoren was er door de centrale op geen enkele wijze iets aangegeven over de hoogte van de kosten. Alternatieven niet mogelijk.

Achteraf bekeken ben ik van mening dat het gedeclareerde en betaalde bedrag niet in verhouding staat tot de geleverde prestatie, nog geen 45 minuten werk, en daarom ben ik van mening dat er een aanpassing aan dit notabedrag dient plaats te vinden.
Er is naar mijn idee misbruik gemaakt van de situatie om een exorbitant hoog bedrag te vereisen en dat contant te laten afrekenen.

Dit bericht stuurde ik daags na Kerstmis naar dit bedrijf. Sinds die periode werd ik iedere keer met een ander smoesje afgehouden. Overleg met de leidinggevende, drukte, ziekte. Inhoudelijk werd er niet gereageerd. Ik vind dit een schandelijke situatie en kom tot geen andere conclusie dat dit malafide praktijken zijn.